De maanwaterjuffer was op de hogere zandgronden van oudsher een vrij algemene soort die in de meeste gebieden met vennetjes wel gevonden kon worden. De laatste 15 jaar gaat hij echter sterk achteruit en is op veel vroegere vliegplaatsen verdwenen. De reden voor deze plotselinge achteruitgang is nog niet duidelijk. Lees verder op Nature Today.
Begin februari verschijnt een atlas van de libellen van Zuid-Kennemerland (Haarlem e.o.). Dit ruim honderd pagina tellend boek van de gelijknamige KNNV Libellenwerkgroep bespreekt de libellensoorten die in dit gebied gedurende meer dan 20 jaar zijn geteld. Het is een flinke inspanning geweest om de grote hoeveelheid gegevens samen te vatten in een leesbaar boek. Omdat de werkgroep tevens gedurende deze periode monitorroutes heeft geteld staan er in dit boek per soort trendbeschrijvingen. De atlas geeft daarom zeer goed weer wat er in de jaren is veranderd en is gelijk gebleven. Kortom een aanrader!
Het boek gaat € 24,50 kosten en is te bestellen bij de werkgroep.
19-nov-2018 – Noord-Brabant is een goede libellenprovincie. Van de 71 Nederlandse soorten zijn er 67 in Brabant aan- of afwezig geweest. Vergeleken met de periode tussen 1970 en 1990 gaat het met een aantal soorten, waaronder beekrombout, bosbeekjuffer en speerwaterjuffer, flink beter. De zeer zeldzame gewone bronlibel echter wordt sterk bedreigd. In de Esperloop gaat men proberen het tij te keren. Lees verder>>
Vanaf begin oktober worden langs de gehele Nederlandse kuststreek (ook Markerwadden) Zadellibellen (Anax ephippiger) waargenomen. De zadellibel is een Afrikaanse soort die af en toe sterke trekneigingen heeft. Door de zuidelijke luchtstromen van de laatste tijd is de soort in Nederland te zien. Lees verder>>
In december verschijnt een nieuw boek over libellenlarven. Paul-André Robert (1901-1977) was een Zwitserse kunstenaar en natuurkenner. In Europa is Robert vooral bekend door zijn boek Les Libellules (‘Libellen’), dat verscheen in 1958.
Minder bekend is het feit dat Robert op zestienjarige leeftijd aan een monumentale monografie over Europese libellenlarven begon te werken. Het maken van het manuscript, dat zowel teksten als illustraties bevat, nam het grootste deel van zijn leven in beslag en was ten tijde van zijn overlijden net voltooid.
Tot nu toe bleef dit prachtige werk ongepubliceerd. Maar dít boek presenteert uiteindelijk Robert’s 107 aquarelillustraties van libellenlarven, allemaal in hun oorspronkelijke grootte, van ongeëvenaarde schoonheid en wetenschappelijke precisie.
Formaat 22 x 28 cm | ca. 336 blz | full colour | hardback | isbn 978 90 5011 683 1 KNNV uitgeverij.
9-augustus-2018 – Het afgelopen jaar zijn in het Kuinderbos in de Noordoostpolder veel bijzondere libellen gevonden. Zo werden bij één poel vijf soorten witsnuitlibellen gezien, waaronder de zeer zeldzame sierlijke witsnuitlibel en de oostelijke witsnuitlibel. De laatste soort is op de enige andere plek in Nederland waar hij voorkwam al enige jaren niet meer aangetroffen. Lees verder >>
2-AUG-2018 - De kleine tanglibel is de afgelopen decennia al een aantal keren opgedoken in Nederland, maar lijkt nu echt een populatie te hebben. In Limburg zijn wel acht tegelijk gezien, met dit hoge aantal lijkt er sprake te zijn van echte vestiging. Hoe duurzaam deze is zal de komende jaren blijken. Lees verder >>
De NVL hanteert, in overeenstemming met de regels van de Autoriteit Persoonsgegevens, een strikt privacybeleid. Wij nemen uw privacy serieus en gaan zorgvuldig met uw persoonlijke informatie om. Dit privacybeleid geeft aan hoe wij omgaan met de gegevens van leden en abonnees. Lees verder >>>
Something very interesting has been going on with Leucorrhina caudalis in The Netherlands. 20 Years ago this species was considered extinct in The Netherlands, with the last known populations disappearing around 1970. More or less the nearest known populations were in the North of France and Dutch people who wanted to see the species went there.
In 2006 a male was found near Maastricht in the province of Limburg. We thought this was incredible. It was seen by many observers. During an organized excursion it was also seen mating with a female, but in subsequent years it was not seen again. Until 2008 or 2009, when a male was photographed in Nature Reserver The Weerribben (Overijssel) by a group of Belgian dragonfly enthousiasts. Then in 2010 a emerging individual was found (again by a Belgian) during an excursion. And in 2011 it was found at several locations in The Weerribben. Since then, numbers have been growing enormously in The Weerribben. The same happened in The Wieden and nearby areas in Friesland.
In recent years the species seems to be spreading from these areas with single individuals popping up at a number of places and a population found a bit further away in Overijssel. This year, 2018, the species has suddenly appeared at many places, with individuals at over 20 new locations and in 9 of the 11 Dutch provinces. Some individuals appear to be single wanderers, but in some places up to 12 males have been seen. Some may refer to small new populations or are in areas that hold clear potential for populations. Exciting times and we are very curious what these developments lead to (Johan van ‘t Bosch).
