De NVL hanteert, in overeenstemming met de regels van de Autoriteit Persoonsgegevens, een strikt privacybeleid. Wij nemen uw privacy serieus en gaan zorgvuldig met uw persoonlijke informatie om. Dit privacybeleid geeft aan hoe wij omgaan met de gegevens van leden en abonnees. Lees verder >>>
Something very interesting has been going on with Leucorrhina caudalis in The Netherlands. 20 Years ago this species was considered extinct in The Netherlands, with the last known populations disappearing around 1970. More or less the nearest known populations were in the North of France and Dutch people who wanted to see the species went there.
In 2006 a male was found near Maastricht in the province of Limburg. We thought this was incredible. It was seen by many observers. During an organized excursion it was also seen mating with a female, but in subsequent years it was not seen again. Until 2008 or 2009, when a male was photographed in Nature Reserver The Weerribben (Overijssel) by a group of Belgian dragonfly enthousiasts. Then in 2010 a emerging individual was found (again by a Belgian) during an excursion. And in 2011 it was found at several locations in The Weerribben. Since then, numbers have been growing enormously in The Weerribben. The same happened in The Wieden and nearby areas in Friesland.
In recent years the species seems to be spreading from these areas with single individuals popping up at a number of places and a population found a bit further away in Overijssel. This year, 2018, the species has suddenly appeared at many places, with individuals at over 20 new locations and in 9 of the 11 Dutch provinces. Some individuals appear to be single wanderers, but in some places up to 12 males have been seen. Some may refer to small new populations or are in areas that hold clear potential for populations. Exciting times and we are very curious what these developments lead to (Johan van ‘t Bosch).
The report on the Dutch Dragonfly Monitoring 2017 is online and available for download. It's in Dutch but with a list of English and scientific names and the graphs speak for themselves. (There are also some butterflies and moths in there). De Vlinderstichting (Dutch Butterfly Conservation) and CBS (Statistics Netherlands) coordinate the monitoring schemes for butterflies and dragonflies in the Netherlands. The butterfly scheme started in 1990, the dragonfly scheme in 1998.
Het aantal getelde libellen was in 2017 met 90.840 heel hoog. Op de algemene routes zijn 81.985 libellen geteld, aanzienlijk meer dan de 65.262 van 2016.
De azuurwaterjuffer en het lantaarntje knokken traditiegetrouw om de eerste plaats van meest talrijke soorten. In 2017 heeft het lantaarntje de koppositie weer overgenomen. De watersnuffel volgt op gepaste afstand. Het lantaarntje is ook de wijdst verbreide soort. Op 140 routes is de soort geteld.
Van de echte libellen was de viervlek weer de talrijkste en wijdst verbreide soort: 5.248 libellen, verdeeld over 112 routes.
Sierlijke witnuitlibel en Kempense heidelibel zijn veel meer geteld dan vorig jaar. Het aantal waargenomen speerwaterjuffers is zelfs ruim verdubbeld.
Venglazenmaker en maanwaterjuffer waren juist duidelijk minder talrijk vertegenwoordigd.
NatureToday: De geelvlekheidelibel lijkt uit Nederland verdwenen. Niet lang geleden vloog deze soort met grote gele vlekken in zijn vleugels, nog regelmatig tussen de andere kleine rode heidelibellen. De laatste jaren is zijn trend sterk gedaald en uit 2017 is er geen enkele zekere waarneming bekend. Waarschijnlijk is veranderend habitat in Oost-Europa door drogere zomers en toegenomen bemesting de oorzaak. Lees meer >>
De NVL Landelijke Studiedag 2018 was een onverdeeld succes, met wel acht interessante lezingen, zodat er niet eens tijd was voor de traditionele quiz (volgend jaar toch maar weer wel hopen we). Er waren rond de zeventig aanwezigen, waaronder ook enkele niet-leden. De nieuwe zaal werd door de aanwezigen als prettig ervaren en de meer centrale locatie was voor deelnemers uit de zuidelijke contreien een verademing qua reistijd. Na afloop kon nog even worden nagepraat aan de bar en is in een Italiaans restaurant in de buurt nog gezellig nagetafeld.
I
t has been known for some time that dragonfly wings possess antimicrobial properties, but attempts to gain a greater insight into the mechanism responsible for this have been hampered by the fragility of the wings, which can be easily damaged under the light of a powerful microscope. Now, researchers at the Queensland University of Technology (QUT) have used a new technique to produce intricate, detailed images that show how more than 10 billion tiny "fingers" lining the wing surface make bacteria tear themselves apart. Read >>
NatureToday: Afgelopen zomer bleek uit tellingen in de Krimpenerwaard een zeer sterke achteruitgang van de groene glazenmaker: maar liefst 90 procent vergeleken met 2016. Deze zeldzame en beschermde libel is gebonden aan sloten met krabbenscheer. Om nog onbekende reden werd deze plant in 2017 vroeg bruin in de Krimpenerwaard. Dit jaar proberen we de oorzaken van deze zorgelijke resultaten te achterhalen. Lees verder >>.
